Sta ik de was op te hangen en hij passeert: stevige knuffel, mijn armen met was en al samengepropt en dan ben ik even uit mijn flow en moet ik er terug in komen.
Sta ik te koken en hij passeert: begint me helemaal te bepieperen en dan kan ik me niet meer op het eten focussen op een cruciaal moment met occasioneel als gevolg dat het aanbrandt.
Sta ik de vaatwas te legen en hij passeert: hùp, pets op de poep. Moet dat altijd?
*
Sta ik de afwas te doen en hij passeert, zomaar, zonder enig teken van aandacht, geen knuffel, geen kussen, geen pets:
Oei, wat heb ik verkeerd gedaan? Hij ziet me niet meer graag, zeker?
Vrouwen, hé… 
Leve de korte onderbrekende liefdevolle aandachtsmomentjes!
(Ik ambeteer hem ook zo graag op elk mogelijk moment. 
)