Ik weet helaas niet meer waar ik dit ooit las, maar ik weet wel nog dat ik reageerde met huh?
Tot ik het bekeek vanuit “Ik heb echt geen energie/tijd/zin.”-point of view.
Geen fut om de volledige mondhygiëne te doen?
Poets dan enkel je tanden.
Geen energie om heel de badkamer te poetsen?
Doe dan alleen de douche of de wastafel.
Te moe om vers te koken?
Warm iets op uit de diepvries en dien het op met een vers tomaatje erbij.
Moet de tuin dringend gesnoeid worden maar zie je er echt geen beginnen aan?
Snoei één struik.
Iets is beter dan niets. En wie weet, door er aan te beginnen met de geruststellende gedachte dat je straks mag stoppen van jezelf, heb je misschien zin om toch nog wat door te doen…
Als we het idee zouden kunnen loslaten dat we alles ineens en alles helemaal perfect moeten doen of anders helemaal niets en er gewoon niet aan beginnen, zouden we vast veel ontspannener in het leven staan.