Volgens mij heb ik hier ooit al over geschreven, maar wat mij betreft is herhaling af en toe niet slecht want ik durf zo’n dingen wel eens te vergeten.
Het hoeft niet eens zo te zijn dat je je niet zo goed voelt, iedereen heeft het vast wel eens voor dat ze iets willen doen maar er geen beginnen aan zien en het dan maar niet doen.
Terwijl je het meestal ook wel in stukjes kunt opdelen in plaats van één grote taak in één keer te willen doen.
In de zomervakantie had ik eigenlijk nog eens grote kuis willen doen in de keuken. Je weet wel, alle kasten en lades eens uitruimen, alles wat je in geen jaren nog gebruikt hebt naar de Kringwinkel brengen, alle kasten eens uitwassen, misschien alles op een logischer manier terugzetten,…
Pff…
Stelde ik steeds maar uit, veel te veel werk, zou veel te veel energie kosten.
Tot ik op een dag dacht: ik ga gewoon de besteklade doen. Da’s niet veel werk, dat duurt niet lang, dat lukt wel, daar kan ik me voor motiveren.
En toen dat gedaan was, had ik ook zin om de kastdeuren af te wassen. En daarna was ik moe, dus stopte ik. Maar ik was dolblij dat ik toch dat al gedaan had, zelfs meer dan ik van plan was. De rest was dan voor een andere keer. In stukjes.
Iets is beter dan niets.
(En nee, ik ben nog steeds niet klaar.)
Ik kan blijkbaar ook het omgekeerde hebben. (Alhoewel. Lijkt er eigenlijk wel op, nu ik erover nadenk.) Gisteren was ik de hele dag thuis, zalig, en ik had vooraf verschillende dingen op een lijstje geschreven die ik zou kunnen doen die dag.
Maar mijn hoofd stond er echt niet naar. Het lukte me niet om eraan te beginnen. Zelfs al schrijf ik alles op een lijstje zodat het uit mijn hoofd is, en zelfs al zeg ik uitdrukkelijk tegen mezelf: dit móet niet allemaal af, het is niet dringend en alles wat je gedaan krijgt is oké, het werd toch een onoverzichtelijke kluwen van teveel ineens en het lukte niet om in gang te schieten.
Lijstje aan de kant, ik ga gewoon één iets doen dat los van mijn lijst staat en me daarop focussen.
Ah, handdoeken wassen. En terwijl ik wacht al mijn strijk inhalen want daarna wou ik graag de donkere was doen. Ondertussen podcastje luisteren. En je kent het vast wel, op een dag zijn toevallig alle wasmanden tegelijk vol, dus daarna deed ik ook nog de rode, de witte en de kleurwas. Had ik zin in. Tussenin nu en dan eens even de tuin in of gewoon naar buiten staren en ik was weer opgeladen om voort te doen.
Ik heb dus niets gedaan van mijn lijstje en ik voelde me er niet eens schuldig of teleurgesteld over, want àl mijn was was weggewerkt, daar hoef ik me de komende dagen niet mee bezig te houden, ik ben dus heel nuttig bezig geweest. (En vind je het ook niet heerlijk, die aanblik van lege wasmanden?)
Die lijst is dan voor later.
En ja, je zou het als uitstelgedrag kunnen zien, ik zie het als doen wat je kan wanneer je het kunt.
Tip aan mezelf: als je een lijst maakt van wat je allemaal kunt doen, pik er dan de avond voordien één iets uit voor die dag en doe gewoon dat. En als je daarna dan toch nog iets anders van die lijst wil doen: mooi meegenomen.
Allee, ik wens je een leuke dag toe, bedrijvig of rustig aan…