Ik werd wakker met zo’n “Wóóów!”-gevoel.
Je weet wel:
I feel good
I knew that I would
(tududududududu)
I feel good
(tududududududu)
I knew that I would now
(tududududududu)
So good
So good
‘cause I got you!
En dat laatste zei ik tegen mezelf! Want hoe blij ik ook ben dat ik anderen heb die er voor mij zijn, ik moet toch vooral op mezelf kunnen rekenen, hé. Ik was in mijn nopjes met mezelf en hoe ik me voelde vanochtend.
Ik was superenthousiast en begon in mijn schriftje extra dingen op te schrijven die ik vandaag wou gedaan hebben. A ja, profiteren van ’t moment, hé!
Maar eerst mijn ochtendwandeling.
Ik kwam verschillende keren een slak tegen. En ’t is niet dat ik er anders over kijk en er gewoon niet op let, dit soort slak met zó’n mooi huisje valt op.
Op den duur had ik het gevoel dat die slakken mij een boodschap wilden sturen.
Zo van: ho, ho, kalm aan, à l’aise, traag vooruit is ook vooruit.
En toen herinnerde ik me dat ik al vaker ervaren had dat ik meer gedaan krijg als ik mezelf niet de druk opleg dat àlles vandaag gedaan moet zijn. Echt het omgekeerde effect bij mij, raar genoeg.
Intussen al een heel deel van mijn taken gedaan waar ik anders een ganse voormiddag voor zou uittrekken.
En ’t zal waarschijnlijk toeval zijn, maar zodra ik dat boodschap-gevoel had gehad waren er geen slakken meer te zien. 
