De kids worden hier op sommige vlakken rotverwend.
Ze eten meer fruit als ik het gesneden voor hun neus zet. Dus doe ik dat.
In de aanloop naar/tijdens de examens nog een tikje meer: dan ga ik de mandarijntjes bijvoorbeeld niet alleen pellen maar ook in partjes trekken zodat ze het met een vorkje kunnen eten en hun handen niet vuil hoeven te maken boven hun boeken, en die witte draderigheid verwijderen want die vind ik zelf ook niet aangenaam.
Alles om hen zo goed mogelijk te laten studeren, hé. 
Altijd leuk, die glimlach als je met een potje fruit hun kamer binnenkomt.
(Ik verschiet er zelf van, voor fruit! 
)
“Dank u voor de mandarijntjes.”
“Graag gedaan.”
(En ook altijd leuk: die extra glimlach als je weer een flauw grapje vertelt:)
(Op de toon van die ene keukenbouwer:) “Ik pel ze alsof ze voor mezelf zoud’n zijn.”
Toegegeven, op zo’n momenten hebben ze vaak niet veel nodig om te lachen.
Even afleiding.
Hoe zorg jij voor een lichtere sfeer tijdens die vervelende studieweken?
Tips zijn altijd welkom!