Heel lang was ik bij nieuwe mensen, en in groepen al helemaal, heel gesloten en stijf en verkrampt bijna.
Er ging veel tijd over voor ik een ietsiepietsie losser en opener werd.
Mettertijd voelde ik me wat meer op mijn gemak en pas nog een hele tijd later veranderden die spreekwoordelijke gekruiste armen in open armen en kon ik ontspannen.
Ik denk te mogen zeggen dat ik de laatste tijd geregeld die eerste fase(s) oversla, en al helemaal bij mensen bij wie het direct klikt, bij wie ik me meteen goed voel, en daar heb ik er de laatste twee jaar wel wat van ontmoet.
Hmmm… 
Zouden bananen ook in die bananeplant-metafoor passen?
Er de vruchten van plukken of zo?
