Door het keukenraam naar buiten kijken en je minutenlang vergapen aan een bijna magisch tafereel.
Een zwerm vogels, waren het er honderd of honderden, die synchroon allerlei figuren maakten.
Allemaal tesamen naar boven, stóp, allemaal samen naar links, dan weer naar rechts.
Allemaal even verspreiden en dan weer naar elkaar toe, alsof ze een kloppend hart wilden uitbeelden.
Dan zowat een spiraal vormen.
Hoe wonderlijk en mooi is de natuur…
(En hoe komt het dat ze niet tegen elkaar botsen en wie heeft de leiding, en hebben ze een fluitsignaal afgesproken onder elkaar of zijn ze toch echt wel verbonden door “Het Veld”?)