Ik zag in de TV-gids dat ze binnenkort nog eens Moonraker spelen.
Was dat niet díe James Bond-film met dat Mandela effect, vroeg ik me af…
Awel, dit specifiek herinner ik mij: dat Mandela gestorven was in de gevangenis, maar zoveel jaar later hoorde ik nog eens dat hij gestorven was. Huh?
Ik had toen nog nooit van het Mandela effect gehoord, maar blijkbaar is dat het fenomeen waarbij sommige mensen zich honderd procent zeker iets herinneren, maar dat dat blijkbaar toch niet gebeurd is.
Sommigen noemen het valse herinneringen, anderen noemen het verschillende tijdlijnen. Kies maar wat jij het meest logisch vindt.
Maar dus die James Bond-film. Ik herinner me dat ik die als kind gezien heb. De bad guy, een grote, boze loebas, kon het met niemand vinden (of zo herinnerde ik het me toch), behalve plots met dat ene meisje toen ze naar hem glimlachte en zo een beugel ontblootte. Ik herinner me dat ik tegen mijn papa zei: da’s omdat ze óók ijzer in haar mond heeft dat hij haar lief vindt, hé?
Toen ik de film vele, vele jaren later terugzag was die beugel verdwenen.
Huh?
Herinner ik mij dat zo verkeerd?
Nu, heel toevallig, vanochtend aan de ontbijttafel zei Manlief, zonder dat ik het daar zelf over gehad had, plots: Je gaat echt meer naar Radio 1 moeten luisteren, hoor, het ging gisteren over het Mandela-effect!
Ik was natuurlijk direct één en al oor.
Ze hadden het blijkbaar onder andere ook over Pikachu gehad. Welke kleuren heeft-ie volgens jou?, vroeg hij. Geel, zwart en rood, toch? Ja, en waar is hij zwart? Aan zijn staart. Was ik stellig van overtuigd. Mis, zei hij, en hij zocht op zijn gsm vlug afbeeldingen van Pikachu. En inderdaad. Zijn staart was volledig geel.
Huh?
Heb jij ook zo van die dingen waarvan je zeker was dat het er zo uitzag of zo gebeurd is, maar dat achteraf dan toch niet juist was?
Ik ben reuze benieuwd!
En hoe komt het volgens jou dat zó veel mensen zich dingen blijkbaar verkeerd herinneren?