Ik was er nochtans op aan het werken!
Na de reiki 2-lessen kregen we de opdracht een lijstje te maken met onder andere thema’s van onszelf waar we drie weken lang reiki naartoe wilden sturen.
Ééntje daarvan was voor mij “Menière en onderliggende patronen en emotionele blokkades helen”.
Maar ik kreeg gisteravond dus weer een aanval.
Was het maar zo simpel dat je gewoon een pilletje kon nemen en poef, verdwenen!
Ik geloof echter hoe langer hoe meer dat er nog iets anders achter ziekten zit dan alleen maar de symptomen. En dat het dus hard werken, afzien en diep graven is.
Wat wil ik niet horen?
Wat krijg ik maar niet verteerd?
Wat blijft er maar rondjes draaien in mijn hoofd?
Waar blijven die tranen vandaan komen?
Waarom heb ik er zo’n moeite mee niet de rots te zijn die ik hoopte en waarom heb ik er zo’n moeite mee dat ik ook wel eens hulp en verzorging nodig heb?
En als ik mijn handen op mijn buik legde, werd ik alleen maar nog veel misselijker!
Toch ook iets met de zonnevlecht?
Toen ik eindelijk pompaf in slaap viel, was de nacht gevuld met telkens weer dezelfde nachtmerries.
De hele wereld draaide voor altijd rond en bovendien speelde mijn MS ook weer op waardoor heel mijn lichaam me in de steek liet en ik naar het ziekenhuis moest en daar was zóveel lawaai en ik kreeg er wel eten maar geen voeding en ik voelde me er zwakker en zwakker worden…
Ik was vanochtend dan ook dólgelukkig toen ik wakker werd en merkte dat ik mijn armen en benen gewoon wél nog kon opheffen en er zelfs alles mee kon doen wat ik wou, WOEHOEW!
O, happy day!
Ik heb dan een mail gestuurd naar de neuroloog met hoe ik denk over en me voel bij die MRI’s die in september gepland staan en over het zwaard van Damocles dat boven mijn hoofd hangt sinds die laatste afspraak.
Wat daar het gevolg van zal zijn en of dat nu dom was of net het beste wat ik kon doen voor mezelf zal nog moeten blijken, maar ik voelde me in elk geval meteen een pàk lichter, nu ik dat eindelijk geuit had!
(Laat dat nu ook een dingetje zijn dat op mijn lijstje staat: me meer leren uitspreken, opkomen voor mezelf, staan voor wie ik ben.)
Allee, en nu nog een beetje gaan rusten. Blijft een belangrijk medicijn voor mij. Morgen of overmorgen ben ik er terug helemaal door!
En als ik dan toch moet dromen over dingen die niet echt zijn, dan graag over gezondheidshuizen waar ze voor een holistische aanpak staan en waar ze de kracht van gedachten kennen!
Off to fantasyland! 
(Maar sóms worden fantasieën waar!)