Tijdens een soort meditatie kwam het beeld van een grote boze wolf.
Niet die van Roodkapje, een wolf die me grommend en met ontblote tanden boos op afstand wou houden.
Wat als ik het van wat dichterbij bekijk, ging door me heen, en meteen maakte hij zich angstig jankend klein.
Wat als ik zijn angst, zijn stressfactor zou kunnen wegnemen, ging door me heen, en het beeld veranderde meteen in een lieve poes die vol vertrouwen en zich veilig en op zijn gemak voelend en contact zoekend kopjes kwam geven.
Huh, dacht ik achteraf. Dat kan je gewoon ook op mensen toepassen.