Voor mensen die niet snappen dat mijn gedachten al kilometers verder zijn nadat een gesprek een halve minuut geleden stilgevallen is heb ik een filmpje gevonden dat dat mooi uitlegt 
:
https://www.instagram.com/reel/C3cs5CRA9Ms/…
Ik heb voor de lol nu eens met opzet mijn gedachten de vrije loop gelaten, van het ene beeld naar het volgende gevoel, en 10 seconden getimed.
Ik keek naar buiten en zag een boom, daar start ik mee, dacht ik.
Boom.
Boom, boom, boom.
“Boom, boom, boom.” (Op zijn Engels.)
Liedje van Black Eyed Peas.
Was jà ren geleden eens in een Zumba-les.
Ik zag de lerares van die lessen eens in het zwembad waar ik toen met de kindjes naartoe ging.
Wat was Zoonlief toen nog klein.
En nu al zó groot!
Nog een beetje en hij gaat gaan studeren!
Dan gaan we op zoek moeten naar een kot voor hem…
Snap je nu waarom ik luttele seconden na een gesprek over een boom me plots luidop afvraag hoe we aan een zoektocht naar een kot beginnen?
Zo werken mijn hersens dus.
En blijkbaar ben ik niet de enige.
Hé, nu snap ik die “monkey, monkey” uit het filmpje plots! The monkey mind! 